Nie ma dziś w Europie świątyni katolickiej, czy prawosławnej, w której nie byłoby ikony – chociażby pięknej reprodukcji na desce, umieszczonej na bardziej widocznym miejscu.

Święte ikony powstały w Kościele Wschodnim, a w XIII wieku przedostały się do Kościoła Zachodniego. Wśród nich na czoło wysuwa się typ „hodegeterii”. Kopiowanie tych obrazów w Europie zaczęło się we Włoszech, potem przez Czechy dotarło do Polski.

Taką ikonę odkryli w obrazie Matki Boskiej Krzyżowickiej konserwatorzy, plastycy z Muzeum Pszczyńskiego pod przewodnictwem mgr Jana Gałaszka.

Prof. dr hab. Jerzy Gadomski z Krakowa w 2007 r. ustalił, że obraz należy do 51 gotyckich hodegeterii szkoły krakowskiej, które powstały w latach 1420 – 1530.

Autorem obrazu krzyżowickiego jest malarz krakowski, nieznany z nazwiska i imienia, nazywany Mistrzem tryptyku z Szyku, który tworzył w latach 1510 – 1535. Malowidło zostało wykonane w technice temperowej na tablicy drewnianej, zbudowanej z 3 desek lipowych.

Domniemanych fundatorem obrazu jest szlachcic herbu „Jastrzębiec”, pochodzący z Brodku k. Żor, marszałek księcia II Cieszyńskiego, założyciel miasta Strumienia, właściciel wielu wsi na ziemi pszczyńskiej. Do roku 1514 należały do niego również Krzyżowice. Zmarł w 1518 r.